بررسی مبانی فقهی و حقوقی پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر با رویکردی به مقدمات حرام

امروزه موضوع اعتیاد و مصرف سوء مواد مخدر از جمله مسایلی که نگرانی های زیادی را به دنبال داشته و به یک معضل اجتماعی و جهانی تبدیل شده است. اعتیاد مهمترین آسیب که ریشه در عوامل اجتماعی و روانی دارد و بر روح و روان افراد و بر جامعه اثر سوء می گذارد و بعنوان یک بلای خانمانسوز باعث از هم پاشیدن کانون خانواده ها می شود. مقوله پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر و روانگردان ها بعنوان یک دغدغه در ایران و جامعه جهانی است. پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر و روان گردانها یک موضوع قابل بررسی است که می توان نظر فقها را که تحت عنوان مواد ضاله در کتب فقهی آورده شده را به آن تعمیم داد. برای پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر شناخت انواع مواد و میزان آسیب رسانی آن به جسم و روح افراد بسیار مهم است. فلسفه حرمت مواد مخدر در اسلام، هر چیزی که موجب مسخ هویت انسان و سلامت شخصیتی و شخصی افراد را به مخاطره اندازد و زندگی متعارف را تحت تأثیر قرار دهد. منع شده است. براساس علم و تجربه ثابت شده که آثار سوء و ویرانگر مواد مخدر بر فرد و جامعه بسیار شدیدتر از الکل و خمر است و از نظر حرمت دارای یک حکم می باشند. استعمال مواد مخدر نیز اضرار به نفس و حرام است. مبارزه با مواد مخدر تقریباً بعد از پیدایش آن شروع شده و ادامه دارد. بر اثر مرور زمان قوانین و مقررات خاصی در سطح ملی و بین المللی برای مبارزه با مواد مخدر تنظیم و اجرا می شود. لذا بهترین روش برای جلوگیری از شیوع مواد مخدر کنترل قاچاق و عرضه آن می باشد.